(RAID 6(Striping with dual distributed parity 

همان RAID 5 است که دو سري Parity در آرايه ذخيره مي‌کند و امکان حفظ آرايه در نبود دو ديسک را ممکن مي‌کند. ظرفيت حاصل برابر جمع ديسک‌هاي عضو آرايه منهاي فضاي معادل دو ديسک Parity است.

مزايا: تمام مزاياي آرايه نوع ۵،‌ امنيت بالاتر از RAID 5، قابليت ادامه کار بدون دو ديسک

معايب: سرعت نوشتن پايين حتي نسبت به RAID 5، نياز به کنترل کننده پيچيده و گران‌قيمت، نياز به حداقل ۴ ديسک

اگر تعداد ديسک‌هاي خراب در آرايه‌اي بيش از ظرفيت تحمل آن آرايه باشد،‌ آرايه در حالت Failed يا مختل قرار مي‌گيرد. در اين حالت مي‌توان تمام اطلاعات داخل آرايه را از دست رفته قلمداد کرد.

 

تعداد ظرفيت تحمل RAID 1، تعداد ديسک‌هاي آرايه منهاي يکي است، مثلا در آرايه نوع ۱ داراي ۲ ديسک،‌ اگر ۱ ديسک خراب شود، آرايه مي‌تواند به کار خود ادامه دهد. در اين حالت که آرايه ديسکي را از دست داده ولي مي‌تواند به کار خود ادامه دهد را Degraded يا کاسته مي‌گويند.

حال اگر در آرايه‌‌هاي از RAID 5 دو ديسک همزمان آسيب ببيند، آرايه مختل مي‌شود. اگر يک ديسک دچار مشکل شود و تعويض شود، آرايه از حالت Degraded به حالت Rebuilding يا بازسازي در مي‌ايد که در اين حالت RAID 5 ديسک سوم را از روي دو ديسک ديگر عضو آرايه بازسازي مي‌کند. بايد در نظر داشته باشيد که اطلاعات روي ديسک جايگزين، پس از انجام فرايند کاملا از بين خواهد رفت. در حالت بازسازي کارايي RAID 5 به شدت افت پيدا مي‌کند.

اگر ديسک‌هايي که عضو آرايه نيستند را عضوي از آرايه کنيد و يا آرايه‌‌ها را به هم تبديل کنيد، آرايه در حالت Migrating يا ارتقا قرار‌ مي‌گيرد. ممکن است اطلاعات روي ديسک‌ها در اين حالت از بين بروند.

ديسک‌هاي تحت کنترل RAID، سه حالت دارند، يا عضو آرايه‌اند يا آزادند و يا ذخيره هستند. عضو آزاد به هيچ عنوان در آرايه استفاده نمي‌شود مگر کاربر به طور دستي آرايه را براي اين کار تنظيم کند. عضو ذخيره در صورت از دست رفتن يکي از ديسک‌هاي آرايه، جايگزين مي‌شود.

براي مثال اگر ۴ ديسک داشته باشيم و آرايه‌اي از RAID 5 شامل ۳ ديسک داشته باشيم، اگر يکي از ديسک‌هاي عضو آرايه آسيب ببيند و آرايه در حالت کاسته قرار گيرد، ديسک چهارم اگر ذخيره باشد مي‌تواند به طور خودکار جايگزين شود و آرايه را بازسازي کند اما اگر در حالت آزاد يا غيرعضو باشد، نمي‌تواند.

 
 


پشتیبانی